De dag begon met mist. Dat was van korte duur. De temperatuur liep snel op. Vandaag gaat de route over het plateau van Rekkam. Om daar te komen reden we richting Taourirt. op een T splitsing kwamen we al de eerste politie controle tegen. Mijn navigatie gaf aan dat we rechtsaf moesten. Dus ik naar rechts. De politie wees mij naar links. Maar dat had ik niet door. Totdat de agent zijn fluitje gebruikte. Ik meteen in de remmen en stapvoets achteruit. De agent kwam naar mij toe en ik zei meteen " excuser moi " hij vroeg alleen waar ik naar toe ging. Ik zei " Midelt". Dan was het goed. De agent dacht dat wij net als de andere motorrijders die hij al had gezien linksaf moesten. Hij was dus behulpzaam. Tien minuten later zijn we weer langs de agenten gereden, toen de andere kant op. Schapen worden hier niet in een auto vervoerd maar boven op de imperial. De route ging over een desolate hoogvlakte waar extreme temperaturen heersen tot 45 graden in de zomer en min 15 in de winter. Het plateau is zeer dun bevolkt. De bewoners gelden als de taaiste van Marokko vanwege de barre leefomstandigheden. Als je de huizen langs de route ziet dan begrijpen wij niet dat daar mensen wonen. Het zijn lemen huizen. Veel is niet afgebouwd of is vervallen. In the middle of nowhere kom je een school tegen. Dan blijkt dat er veel kinderen zijn die al snel geleerd hebben de hand op te houden. Maar wat wil je als je niks hebt? Toch wilde de jongen die mij twee stokbroden verkocht voor 40 cent geen fooi aannemen. Onderweg veel schapen gezien en enkele dromedarissen. Soms zie je tientallen kilometers geen mensen en dan ineens is er een nederzetting waar het erg druk is en veel gehandeld wordt. Waar de mensen vandaan komen mag Joost weten.. Morgen naar Tinghir. Die route is maar 260 km.